Kim ne bilsin
bir öfkeli yürek gözlerimde damlayan
kızgın bir yalnızlık...
Yine açtım ya gözlerimi sabaha
ortalık kalabalık.
Nağmeler çınlatır kulağımı
çınlar yüreğimde sevdalar;
heba olmuşsa bir gençlik
ve
bir gençte umutlar teker teker kaybolmuşsa,
kim ne anlar?
Gölgeliklerde zayi ettim öfkemi;
öfkemi dünden iyi ettim
Bir çınar dalına yuva yapmış kuş gibi
toplayıp pılımı pırtımı
kaçtım mevsimlerden,
bu diyardan hep gittim.
Hançer vurulmuş arzularıma
vurulmuş alnımın tam ortasına kaderim.
kim ne bilsin
____
1999
SEVDAZAN®
Kayıt Tarihi : 13.11.2000 02:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ancak şairimizin şiirinde dediği gibi bu kadar yakın yaşansa da acılar herkes kendi acısını yüreğinde taşır ve kimse kimsenin acısını çektiklerini onun kadar bilemez, duyamaz...
Güzel şiiri ve yüreğinizi kutluyorum Mustafa Bey Dostum...Selam ve Saygımla...++
Şiiri okuduğumda tümünü birden 'ÇOĞUL SANCILAR' olarak betimledim..İlk aklıma gelen bu oldu ve bunu yazdım bir kez daha düşünmeden..
Senin şiirlerinde efkârdan göz gözü görmüyor Mustafa,ama buzdağlarının ardından güneşi de görebiliyorum ben okur gözlüğümle baktığımda..
Öylesi bir efsunu da okunuyor dizelerinin hüzün maskesinin ardından..
Olmasaydı yüreğin,onca riske giydirebilir miydin nâçiz kimliğini...Yüreğine sağlık arkadaşım.
Daim sevgimlesin.....
TÜM YORUMLAR (24)