KİM MUTLU?
Dilinde zikir ile, her zaman ve mekânda
O gönül kapısını, Hakk’a açanlar mutlu.
Günahkâr olsa bile, ümidini kesmeden
Havf ve recâ kanatla, O’na uçanlar mutlu.(*)
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Mutluluğu aramanın değil, olduğu yeri bilip bulmanın yolları....ne güzel anlatılmış.....her şeyin yolunun bilgiden geçtiği............Saniye Sarsılmaz
Kalp evini kiralara vermeyen
Piyasadan sahte aşklar dermeyen
Kafasını fanilerle yormayan
Elbette ki, O, rahmetten umutlu.
Güzel bir mevzu Hanifi ağabey.Yalnız bir kaç tane yazılım hatası var gibi? Herhalde aceleye gelip kontroldan geçmemiş.Lütfen bir daha kontrol!
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta