KİM MUTLU?
Dilinde zikir ile, her zaman ve mekânda
O gönül kapısını, Hakk’a açanlar mutlu.
Günahkâr olsa bile, ümidini kesmeden
Havf ve recâ kanatla, O’na uçanlar mutlu.(*)
Dikkatli ol Müslüman, boşa gitmesin emek
Uy Kur’an’ın emrine, kalpte olmasın bir şek
Sakın yanlış anlama, esas “hicret” bu demek
Bâtıldan Hakk’a doğru, her an göçenler mutlu
O kalbe düştüğü an, yürek eder birden cız
Aşktan mahrum kalamaz, oğlan, gelin, ana, kız
Bir gönülde aşk yoksa, çorak tarladan farksız
O sevdâ şarabından, her dem içenler mutlu.
Güzel amelin varsa, o kalır Allah için
Bir gün hesap sorulur, ne yaptın Lillah için
Şunun/bunun değil de, kelimetullah için
Cihad meydanlarında, serden geçenler mutlu.
Aşkın ile kendine, beni köle eyle ki
Derdine derman olam, sen derdini söyle ki
Tersin düşünmek muhâl, bu dünyâda öyle ki
Hem işini, eşini, iyi seçenler mutlu…
15/08/’10
Hanifi KARA
(*) Kavf ve recâ: Korku ve ümit
KURAL BU
Allah'tan kula doğru, her şeyler insan için
İnsandan Hakk'a doğru her şeyler Lillah için...
Kayıt Tarihi : 15.8.2010 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Piyasadan sahte aşklar dermeyen
Kafasını fanilerle yormayan
Elbette ki, O, rahmetten umutlu.
Güzel bir mevzu Hanifi ağabey.Yalnız bir kaç tane yazılım hatası var gibi? Herhalde aceleye gelip kontroldan geçmemiş.Lütfen bir daha kontrol!
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (2)