İnat edip şu ömrümü bitirdin,
Beni benden alıp nere götürdün.
Dünyada yaşamak ateşten gömlek,
Bana bu gömleği kim layık gördü?.
Gençlik başta sevda imiş bilmedim,
Sınırı yok kavga imiş bilmedim.
Seviyordum ayırmışlar bilmedim,
Bana bu yaşamı kim layık gördü?
Ömür derler meğer ne kısa imiş,
Her canlı ölümü bir gün tadarmış.
Emeğim çabam, hep boşa imiş,
Bana bu yaşamı kim layık gördü?
Bozkurt seslenirim tüm insanlığa
Her fani hakkına razı olmalı
İnsanca yaşamak herkesin hakkı,
Bana bu yaşamı kim layık gördü?
Kayıt Tarihi : 26.5.2024 23:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Güncelleme tarihi: 22.05.2024 ancak şiirin hikayesi ve duygular çok çok eskiye dayanıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!