Neden bu kadar aptal bu yaşam.
Neden bu kadar doğrularla yanlışlar karışıyor artık.
Kimin doğrusu, kimin yanlışı, neyin doğrusu, neyin yanlışı.
İnsan-hayvan-bitki
Hangisi daha duyarlı
Hangisinin daha fazla doğruları var
Ya da hangisinin yanlışları
Kim yönetiyor kimi.
Kim izin veriyor yönetilmelere
Neye göre, nereye kadar.
Ne zaman durulacak
Nerede durulacak
Bilen var mı
Ya da bilmek mi istemiyoruz.
Usanmayı mı unuttuk.
Uzanmaktan keyif mi almaya başladık
Sizi bilmem. Ben usandım.
Hep isyanlar doğurdum anaç kimliğimde
“Dur” demelerim yetmedi, bir şeyleri durdurmaya.
Sesim kayboldu, melemelerin arasında.
Bir tutam ot için kuyruk sallayan
Minik, çaresiz, çoban güdümünde ki sürü hep daha çoktu çünkü.
Daha mı kolay sürüden biri olmak.
Kurtlar mı kapar sürüden kaçanı
Hangi kurt, nasıl bir kurt.
Çoban, sizi kurttan koruyor güya.
Ama bilin artık
İki ayaklı kurtlara pazarlamak için.
Ağasından zam alabilmek için....
Evine bir somun ekmek götürebilmek için.
Ey be sürü. Bir isyan edebilsen,
Sınırlı topraklarla yetinmekten vazgeçip de, doğanın hakimi bir olabilsen.
Üreten sensin, ama kurban da
Hadi uyan be kuzucuk
Dağıl dağlara, dağıl ovalara
Senin bu yaşam.
Artık adaklık koyun olma be kuzucuk.
Bitsin aptalca kan dökülmeler
Bitsin artık, Allah’ın verdiği topraklardan
Allah’ın verdiği kulunun sınırları
Bitsin artık...
Sizi bilmem ama ben usandım...
Uğur ilhan
Uğur İlhanKayıt Tarihi : 1.12.2002 19:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!