Kim, kurban olmaz ki Şiiri - Nilufer Ucuk

Kim, kurban olmaz ki,yürekleri sevgi ile doldurana..
Kim, kurban olmaz ki, seni bana gönderene..
Ayaklarınla değil, yüreğinle gelmen ödül olur, bana.
Ben bütün uzuvlarımla, koşarak gelirim sana!
Yeter ki,o yürek, benim ebedi Otağım ola...

Yıllarca hasretinle yanmışsa, bu gönül dergahi.
Çelebi misali gezmişse diyar diyar,gurbeti..
Pirsultan misali gökkubbeye haykırmışsa,
"Medet! Ya Yaradan! Medet! ver bana artık vuslat! " diye
Kim kurban olmaz ki,medeti,vuslatı verene...

Herşeye rağmen,yolun yolumdur diyen dile,
Yüreğinin sesini dinleyerek, yol bulan sevgiliye,
Gönülden geleni gökyüzüne haykıran bülbüle,
"Prangalıyım,özgürlüğüm ol! " diyen altın kafeste ki sedaya
Kim, kurban olmaz ki,doğruyu söyleyen, dili yaratana..

11-6-2016