Kim kırdı dallarını Şiiri - Erhan Ünlü

Gün akşam üstü
Vedanın yıkıntıları altında kaldım .
Neyin acısıydı bu ?
Vefasızlıkların mı ?
Gitmelerin mi ?
Bu doyasıya sevemediğimin acısıydı ?
Sarılıp
Koklayamadığımın acısıydı .
Yoksa celladı olduğun
Düşlerimin acısı mıydı ?
Seni hergün
Yeniden yitirmenin acısıydı .
Nedir bu yalnızlığım ?
İçimde ürperen serçeler ,
Ay ışığına hazırlar ken seni
Nedir bu üstüme sinen acı
Yüreğime dokunan hüzün
Ki yangın yeridir orası.
Yüreğim ki
Kızıl güneşten daha kızıl
Bu içten hüzünler
Köklerden gelen sızlanmalar
Göğüme Karabulut gibi çöken
Üstüme
Acıyı
Kederi yağdıran ,
Saçlarımdan hüzünler akıtan
Papatyaları
Baharımda solduran
Seni yüreğimden koparan kim di ?
Dallarını ay bahçesinde kim kırıyor ?
İzin verme
Kırmasınlar dallarını
İncitmesinler umuda çiçek açan dallarını.
Bir gün dağılıp parcalanacağız
Ruhumuz uçup gidecek
Güneşin koynunda
Küllerimiz kalacak .

ilk şiir kitabım olan @İNCESIZIM kitabımda yayınlandı