Kim kimin derdini dinler bu vakitlerinde ...

Kim kimin derdini dinler bu vakitlerinde aşkın
Kim kime dem vurur, dibindeyken şarabın
Bir sufi huzurunda ahenk
Bir derviş selamında kaldı sabahım
Ben yalnızların kimliklerinden kestim seni
Resimlerinden çıkardım gözlerini
Her kimsesiz bir kimseyse birine
Sen her birine kimse ol,
Yalnız kimseler bilmesin olur mu benim kimsesizliğimi
Ben yalnızların kimliklerinden kestim seni
Bir derviş selamında kaldı sabahım,
Akşamları, ben demledim; tavşan kanı
İçine şeker diye koydum, aydan erimiş şavkı
Seninle karıştırıp dünyayı,
Bir sufi huzurunda ahenk,
Nağmesinde aşkın tadı
Kim kime dem vurur, dibindeyken şarabın
Ben kimsesizlerin kimliklerinden kestim seni
İçine kendimi sakladım, bulmasın dünya beni
Dünya benim desem kim inanır ki
Tanrı bana beni verdi, sende bulayım diye
Ben seni kaybedersem, kendimi bulur muyum?
Ya kendimi kaybedersem, bir Yunus olur muyum?
Bir derviş selamında kaldı sabahım,
Akşamları, ben demledim; tavşan kanı
Ne deniz lazım bana, ne bir katre su
Sönmez ateşin, inatçı uğultusu
Yüzümde yansısın hayalleri,
Ben seni kaybedersem kendimi bulur muyum?
Ya kendimi kaybedersem bir Yunus olur muyum?
Dön bana demem, çünkü dönmek kaderi dünyanın
Ben sabitim gel; ey aşk!
Dönmek senin de kaderin dünya içinde
Kim kimin derdini dinler bu vakitlerinde aşkın
Yanmış her yüreğin içinde köz
Her közde sen gizlisin, bir çift göz
Dost dedim yarenin, yoldaşın kelamında bulduğum
Aşk dedim Tanrının selamında duyduğum
Kim kime dem vurur, dibindeyken şarabın?
Ben sana can olurum, belki görünürüm bir cana
Ben seni kaybedersem, kendimi bulur muyum?
Nazmi Şengezer 05 06 2006