Kim kime muhtaç Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Saçlarımı okşayan
Rüzgâr haşinleşmiş
İçimi ısıtan güneş
Nedense buz kesmiş
Sanki bana küsmüş
Uzakta durmakta
Ve yaptıklarımı
Gün gibi yüzüme vurmakta
Yüreğim
Sahile vuran dalgalar gibi
Bedenime sertçe vurmakta
Her vuruşunda beni
İyice yıpratmakta
Ya senin ya aşkının
İntikamını almakta
Ne yapsam da boşuna
Ne desem de gitmez hoşuna
Benimle savaşır durur
Bir yandan kendini
Bir yandan beni kurutur
Sanki ben dedim git ona vurul
Beni suçlar durur boyuna
Beni vuran güç dışarıdan olsa
Karşı koyarım kim olursa
Beni vuran benden bir parçaysa
Ona karşı koyamam
Onu düşman sayamam
Sayarsam kendimle düşman olurum
Ve kendi silahımla kendimi vururum
Sen bendensin yüreğim
Gel benimle barış
Sonra git kiminle yarışırsan yarış
Ne kadar uzak olsa da varış
Azim her daim yener zorluğu
Sende bırak körlüğü
Görebildiklerini görmeye çalış
Ve benimle bir an önce barış
Ben seninle küs duramam
Sen bana küsersen dostum
Ben sensiz yaşayamam
Ondandır
Sanma ki sen bana mahkûmsun
Sen kafes içinde olsan da
Asıl ben sana mahkûmum