Yıllarca çalıştım belim büküldü
Senin dırdırından saçım döküldü
Sıktıkça dişimi bir bir söküldü
Soruyorum sana kim kime muhtaç?
Ben sana bakmasam aç kalırsın aç
Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Devamını Oku
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Madalyonun iki yüzünü gördüm bu güzel eserde. Insanda böyle olmalı, testere gibi bir tarafı bana bir tarafı sana vermeli, fare gibi hep kendine çekmemeli. Kutlarım. Karagöz
Sormamıza gerek yok kim kime muhtaç
Sevgimiz olmayınca aç kalırız aç....güzel bitirmişsiniz.Başlangıcında sert bir giriş yapıp sonunda aslolanın sevgi olduğunu vurgulamışsınız.Sevgi ile her kul özünü bulur düşüncesindeyim.Ne olursa olsun hepimiz sevgi ile kalalım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta