Kim Kime Kurban? Şiiri - Cihat Şahin

Bir gün kaldı bayrama, yine kapıda kurban,
Muntazır bu sürura, zengin, vasat, gariban.
Kimine sevinç günü, kimine yevmi-l hüzün,
Yeğleyin siz süruru, kederli hülya kurman!

Ramak kala kurbana, yaşamlarda keşmekeş,
Kimisi gezer sarhoş, kimi yaşar, keş mi keş!
Kimiler his zebunu, olmuş nefsin esiri,
Şeytana yoldaş şerde, iblislikte ona eş!

Bazılar mala kurban, memaliğe bayılır,
Her günün seherinde, toplamaya koyulur.
Kulluğunu unutup, kurban olur dünyaya!
Ahirete giderken, çırılçıplak soyulur!

Bazılar makam sever, ölür onun uğruna!
Her kudsiden geçerde, hiç gitmez ağırına.
Gerekirse ırz, namus, feda olur rütbeye,
Vicdandan isyan sesi, vursa da taş bağrına.

Kimiler eder feda, koca ömrü evlada,
Gütmez başka bir gaye, o ayalden maada.
Dünyevi ati için, feda eder sonsuzu!
Bu yüzden evlat, ayal; uhrada olur ada!

Kulluğunda cenneti, gaye kılar kimiler,
Bazılar cemal için, gece gündüz iniler.
Sırf ilahi rızadır, bazısının hedefi!
Kendini feda eder, millet için kimiler!

Geliyor kurban yine, kim kime kurban olur?
Rabbine kurban olan, dertlere derman olur!
Şeytana kurban olan, kaybeder ilelebet!
Sakara girmesine, ilahi ferman olur!

Ya Rabbi kurban eyle, yoluna bu fakiri!
Eyleme rezil, rüsva ukbada şu hakiri!
Ulaştır rahmetine, topyekûn millet ile!
Tathir et şu bayramda, kalmasın günah kiri!

Cihat ŞAHİN
25.11.2009-İZMİR