Kim Kime Dum Duma - Garib Çoban

Kim Kime Dum Duma - Garib Çoban

Bu bana hiç yakışmadı ama söylenen söz silinmez.
Hele bir gün sizi bozan sessizlikte.
Öyle kıyıda köşede durduğu gibi duran biri mi var?..
Yok öyle bir şey.
Acıtsa da huzur getiren yokluklar vardır.
Çünkü bazı insanlar saf duygusal tükenmişliktir.
Her an bir sen imajı doğar.
Ve sonraki nefeste ölür.

Her an!…
Bir sonraki benzersiz imajın ortaya çıkmasına yol açar.
Öyle bir akış ki her yeni gelen an, bir öncekini yıkıyor, yutuyor tastamam.
Ama bana hep aynı gibi geliyor.
Keşke her kötülüğün bir suçlusu olsaydı.
Hayatta çok fazla vasat şey var.
Ve aşk bunlardan biri olmamalı.
Sen, anlık görüntülerin ardında kalan.
Anlık görüntülerin biçimsiz ve zamansız farkındalığı.

Karşılıksız sevgi, asla doğmaz ve asla ölmez!..

Tek derdim Allah olduğu hâlde O'nu neden bulamıyorum?..
Kim bulamıyor kim?..
Kul'dan, Allah'a varan bütün yollar mesdûd ve muğlak.
Aksi yönde bütün yollar açık!…

Dünya düzleminde bile, sefere çıkarken ilk adım.
Olduğun yerden başlar.
Sahip olduklarını göremeyenler hakikati nerden öğrenirler.
O hâlde arayışa da bulunduğun yerden
adım atarak başlamalısın.
Bir hayalden yola çıkarsan geriye yorgunluk ve hayal kalır.

Şimdi burada olan ne?..

Çıplaklığılya örtünen gerçek şu ki!.
Tanrı arayabileceğiniz bir nesne değildir.
Aramayı bıraktığınızda Olan'dır.

Yorgunsun ama yol da uzun.
Daha en başında, bilseydin bunca meşakkati, zahmeti belki de yürümeyecektin.
Fakat hayat bir yere varmak değil yürümektir. Biraz soluklan!.
Biraz soluklanmakla kimse geride kalmaz.
Yol varsa yürünecektir.
Arayış, direniş eylemleri, olana perdedir.
Ve o hâliyle bile olan'dır.
Ama perde gerisindekini.
Ben sanınca, görülmez olandır.

Varoluş doğanızın içinde o kadar derin dinlendiğinizde.
Dikkat, zıddı olan unsurlardan çekildiğinde, ahiret ve dünya.
İç ve dış arasındaki bütün ayrım ortadan kalktığında.

Olan zaten budur.
Belki de sadece g/özlerini kapattığında sana b/akan birini bulmakla ilgilidir.
Hak'tan a'yan bir nesne yok.
Gözsüzlere pinhan imiş.
Bu dünya mazeret kabul etmez.
Peki gözsüz kimdir?..
Yaşanan diğer şeyler tatbikatlardı.
Ey sevgili, sen ateşsin.

Hayat kısa!..
Ölüm bir nefes ardında bile olabilir.
Kendi kendine düşünmelisin; derdin gerçekten dert etmene değiyor mu?..
Dünyan mı yıkılır, devam edemez misin?..
Kendine sor bunları.
Kalbini ve de aklını kurcalayan birçok derdin, aslında hiç de önemli olmadığını anlayacaksın.
Benim sandığı kendi g/özleriyle gören.
Hiçbir cümleye sığmaz bazı kırgınlıklar.
Sanırım susmak bunun için var.

Suret perdedir.
Fotoğrafları, konuşmaları silmek çok kolay.
Ama anıları silmek çok zordur.
Bütün insanlar nasıl sevileceğini bilmez.
Bazılarının tadı nehir gibidir.
Seni yıktığın için kimse özür dilemeyecek.
Ama kendini savunduğun için kınanacağından emin olabilirsin.

Nesne ilişki faaliyet sûretinde, kendi görüntülerin geçerken.
Farkında ol!…
Rüyalarımda tüm hayatım oluyorsun.
Ama hayatımda düşünmeden duramadığım bir rüyasın sadece..
Herkesin bir kaç kimliği var.
Hayat baş döndürücü ve her gün cesaret etmek zorundasın.
Kalbinin sesini dinlediğinde gözlerin farklı parlar.
Farkında olduğunu unut!..
Huu ol rahatla.

Ah bu demi.
Kendinizi sevmeye ilk olarak çocukluğunuzdan başlayın.
Ah bu de mi.
İnsanı olgunlaştıran şey nedir?..
Ah bu değil mi?..
Hislerini kendinden saklamak yanıltıcı olur.
A...hh bu değil mi?..
Hiçbir üzüntü kalıcı değildir.
Bazıları biraz fazla dua ister.
Olan!… Bu!…
Karşılıksız kalp atışlarım var, kalbinizin hizmetinde.

Doğal olamayan insan kimyevi atıktır.
İnsan vücudunun 3/4 ü sudur.
Suyu bulandırmayın!..
Nasıl Ehli Beyitten Hüseyni bir nefes esiyor ona b/ak, teheccüt vakti garib çoban.

Kelimeler yetersiz kaldığında daha uzun duada kalmalısın gönül.
Menfaat çevresinde dost edinen, çile yolunda yalnız kalır.
Kim olduğunu bilmeden yaşayanların, bırakacakları bir güzide mektupları bile olmaz.
Böyle geçer dünya gamı-neş'esi, şems vakti.
Yıllar geçecek ve ne zamanın, ne kıyafetlerin, ne saç stilinin, ne de hayatın bir görünümü değiştirme yeteneğine sahip olmadığını keşfedeceksiniz.
Albümdeki resimler kadar.

Yani; önce kul’uz.
Sonra bir şey!..
Eylül bitti bir besmele kaldı alnında mevsimin.
Hoş geldin doğdum gün der gibi ekim.
Şimdi soru şu!..
Bu kadar dünya putları arasında kimsin sen?..
Üffflediğin mumlar kadar karşılıksız yanmakta yürek ister.

Bilen, bir kabir başında bilmediğini bilendir.
Hoş geldin ölüm buyur otur der ki.
Doğum gününe hazırlansın, ruha gelen her Fatiha’da.
Bir avuç toprak olmak uğruna bu kadar put biriktirilmez.
Kırılmayacak dökülmeyecek dalsız budaksız öykün varsa kabrinde otta biter, mezarlık kuşları zikirde çeker.

Bilen, bilmediklerinin bildiklerin çok fazla olduğunu bilendir.
Sonuç!..
Biz bilmeyiz, biz öğreniriz.
Bilen Allah'tır!..
Allah bilir, siz bilmezsiniz. Nûr-19)
Azizim, siz teheccüt vakti ne âlemdesiniz?..

Hepimiz imkansıza inanmak istiyoruz iyi olmadan.
Sanırım kendimizi mucizelerin olabileceğine inandırmak için karşılıksız sevmek gerekiyor.

Sığ suları en hafif rüzgarlar bile coşturabiliyor.
Derin denizleri ise ancak derin sevdalar.
Anladım ki!…
Teheccüt vakti, derin ve esrarengiz olan her şey susuyor.
Şems vakti, anladım ki susan her şey derin ve heybetli, vesselam.
(Y.ed - Kendimi Arıyorum Gören Varmı?.. Albümü)