Kim…Kim üzdü seni? ...
Akşam alaca karanlığıyla sararken, denizin yüreği coşkuyla çırpınırken ve gün kızaran yüzüyle terk ederken bu kenti, bir bankta sarıldığın yalnızlığın koynunda hüzünlü hüzünlü bakıyorsun.
Kim, kim üzdü seni? ....
.Önünden gelip geçen kalabalığı….denize olta atanları… mızrabıyla her dokunuşunda ud’a, sevgisini dile getiren adamı görmüyor gözün.Parmaklarında tükenen sigara daha düşmeden yere bir yenisini yakıyorsun.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
