Kim ki bu dünyanın sırrına ermiş?

Her yağmur kar tanesini havadan,
Yer yüzüne indiren bir melek var.
Yağan yağmuru çekerek ovadan,
Sanki yer altına süzen elek var.

Nedense vücut ısımız sönmüyor,
Dünya dönüyor başımız dönmüyor.
Onca soğukta ağaçlar donmuyor,
Onu koruyan dışında yelek var.

Hani dünyanın dibini kim görmüş?
Kim ki bu dünyanın sırrına ermiş?
Allah bize değişik nimet vermiş,
İnsanı doyuran karpuz kelek var.

Çeşitli nimetleri tadıyoruz,
Kendimizi Allah'a adıyoruz.
Her gün binlerce dua ediyoruz,
Yüce Rabbimize giden dilek var.

Yusuf sen insanlara sabrı öner,
İnsan yokuş çıkar bazen de iner.
Dert bela bizim özümüzü dener,
İnsanları zora sokan felek var.