atlarımı,
kim sürdü rüzgara,
şiirimin,
uğuldayan ıslıklarını kim yazdı?
toynağı çamurlu atken ben,
rüzgarlarımı kim kundakladı?
savrulurken yelelerim,
duyulmayan sevgi kişnemelerim,
koştum,
özgürlüğümde asice,
anlaşılmadan dört nala yalnızlığım..
nedensizdir asi duruşlarım,
ressamın tualinde,
en mağrur duruşlarım...
konuş,
sürüp geldim yurduna dört nala,
yalnızlıklarımın,
ipe sapa gelmez olgun çatlakları
haykıramadığım fırtınalarımda,
tırmalarken fısıltılarım,
şaha kalksam ihtilal olurdu...
zamanın tersine koşmak ister,
içimdeki yılkı atlarım..
göğe dokunmak,
yağmura akmak,
akkorları tutarak yüreğimde,
nihayeti olmayan bir şarkı eşiliğide,
deli yeleleri rüzgarda,
abıhayat olmak ister mavi atlarım...
oysa,
ben toynağı çamurlu at,
Yıllarda yarım asrım devrilmiş,
tek kişilik dünyamda,
Özgür yaşamanın bedeli,
Asiliğimle dik durarak ödenmiş..
şimdi,
atlarımı kim sürdü,
yönsüz bir rüzgara söyleyin,
söyleyin bana....
fügen..
2008 in vakitlerden yılkı atı şairlerin seslerinin kesildiği vakit...
Fügen GülgörKayıt Tarihi : 26.7.2008 01:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!