Kim Karşı Çıkar ki: Şiiri - Zübeyir Şaşmaz

Kim karşı çıkar ki,
Memleket te ki yücelmeye,
Sefaletle, cehaletle mücadeleye
Herkese insanca eşit muameleye
Ağaların, egemenliğini bitirmeğe

Kim karşı çıkar ki,
Ulusal geliri, adilce pay etmeğe
Ayrıcalıkları, kaldırıp, yok etmeğe
Sosyal adaleti gerçekleştirmeğe
Her türlü sömürüye son vermeğe

Kim karşı çıkar ki, kim karşı çıkar ki.
Memleketi, doruklara yüceltmeye,
Bir alışsak ben değil de, BİZ demeye
Görsünler o zaman, kalkınmayı,
Kazançlarımızı üçe, beşe katlamayı

İnsanım, aç mı kalacak, işsiz mi kalacak
Herkes, anasının, babasının, eşinin
çoluğunun, çocuğunun yanında kalacak
Yaban eller de, çöpçülük mü yapacak
AVRUPAlarda sokakları mı paklayacak

Birlik olursak, vatan için çalışırsak,
AVRUPALI gelip onun ayaklarını yalayacak.
Bir alışsak ben değil de, BİZ demeye
Görsünler o zaman, kalkınmayı,
Kazançlarımızı üçe, beşe katlamayı

Allah razı olsun, tüm öğretenlerimizden,
Meslek verdiler, balık tutmayı öğrettiler.
Bundan sonra kendi başınızın çaresine
Bakabilir, ayakta durabilirsiniz dediler.
Dilerdim, her derste beş dakika da

Vatan, insan sevgisi üzerine ders verseler
Sakın ayrılığa düşmeyin, birlik olun deseler.
Tarihten örnekler verseler, bildiklerini deseler
Birlikte rahmet, ayrılıkta azap var deseler.

Ah, Gençliğin enerjisini bir derdest etseler
Yeri göğü inletseler…