Sırtımdan vurma, anlımdan vur.
Karşımda olacağına, arkamda dur.
Kimse şerliğini bilmez, erliğini bilir.
Beni dostum, seni postun ele verir.
Kalmaya mecal, ölmeye ecel gerek.
Bu mu, dünya için verilen onca emek?
Kim ister bu derdiyle, bir asırlık ömür.
Kömür elmas ise elmas da kömür?
Kalan üç beş nefes, geçen bir hayat.
Zira yarısı uykuda geçti, yan gelip yat.
Onaltı yıl okursun, bir işim olsun diye.
Sonra da emeklilik, dönersin geriye
“Bir ömür nerde, ne yaptın” sorsalar.
Borcun olan namazlar, eksik oruçlar.
2019
Kayıt Tarihi : 19.1.2019 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!