Masallara Kanmıyor Çocuklar

MASALLARA KANMIYOR ÇOCUKLAR
Zaman zaman
Herkes ister çocuk olmayı
Çocuk olup, hep öyle kalmayı
Kim istemez ki…
Bir de tersten sorayım
Çocukların öldürüldüğü bir dünyada
Kim ister ki çocuk olmayı
Mesela Aylan gibi
Nefessiz kıyıya vurmayı
Ya da Ümran gibi
Yüzü gözü kan içinde
Etrafında kıyametler koparken
Dünyayı şöyle bir yutkundurup
Öyle sessizce durmayı
Adından çok , soğuk sıfatlarla anılıp
Mülteci ya da sığınmacı
Yarım kalan çocukluğunun peşinden giderken
Bir denizde boğulmayı
Yavrusuna hayat arayan bir babanın kucağında
Batı’nın çelmesini yiyip
Akıllara kazınmayı
Söyleyin kim ister
Irmak olup
Gözyaşlarının içinde kaybolmayı
Siz ey büyükler!
Yalan söylemeyi bırakın
Gülüşlerini çalarak kirlettiğiniz dünyada
Artık masallara kanmıyor çocuklar!
Âkif YEŞİL