Bir odanın içinde,
Tek başına yalnız yaşamak zor.
Oda soğuk,oda sıcak,
Oda karanlık,oda nem kokar.
Çekilirmi yalnızlık sanıyorsun.
Kim paylaştı yalnızlığımı,
Kim aydınlattı dünyamı,
Kim umutlandırdı yarınımı,
Sesini duyar gibiyim.
Tabiki ben... tabiki ben.... diye.
Yalnız kalınca insan,
Ne zaman arayacak,
Diye bekler insan.
dakikalar geçmez,saatler geçmez,
Geceler uzar, sabahlar olmaz,
Başka birşey düşünemez insan.
Hele kırılma küskünlük varsa,
Yaşamak isemezsin,
Çanın çekilir,için kıyılır,
Ölümü beklersin.
Yalnızlığıma ilaç,
Karanlığıma ışık,
Yarınıma umut,
Sen varlığımın sebebisin.
Kayıt Tarihi : 10.4.2013 08:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayatımın onsuz olamayacağını düşündüğümde.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!