Kim dur diyecek? ..

Yer kapmak uğruna birilerine yağ yakmış
Dinazorlar var koltuklarına çivi çakmış
Zorlu merdivenleri bir bir çıktıktan sonra
Dönüp utanmadan kendi tabanını satmış

Haklarımızdan sav'anlar var iken bizleri
Kendini polat sananlar germiş bu çitleri
Kimi el tezgahında kendine bez dokurken
her geçen gün kopartır aradaki ipleri

Hangi sevi için gen'leri kıpırdar durur
Hangisi halk için ilkeli hakkı savunur
Koltuklarına zincirlenmiş bu dinazorlar
Yüzünüze gülüp de sırtınızdan vururlar.

Bir o yana bir bu yana yuvarlanan toplar
Elbet bir gün bizim ayağımıza da konar
Tavadan kazana yakılan düşünsel yağlar
Korkarım ki bir gün bizim pilava da sızar

Düşmana sorsan bizim düşmanımız kim diye
Sinsice gülüp bizi gösterecek eliyle
Halkçı olup da görmeyen varken içimizde
düşmana düşman demek de bizim neyimize?

Güneş olan bir Deniz koymuşken önümüze
İdealleri boğacak Deniz neye yarar?
Halkız deyip halkça yaşarken halkın içinde
Dalgadan kopuk, susuz bir Deniz kime yarar?

Gittiler diyelim, yerine kimler gelecek
Bu zihniyet varken bu böyle devam edecek
Toplar zıplayıp da, yağlar hala yanıyorken
Bu gidişe, bu haksızlığa kim dur diyecek! ..