Yer kapmak uğruna birilerine yağ yakmış
Dinazorlar var koltuklarına çivi çakmış
Zorlu merdivenleri bir bir çıktıktan sonra
Utanmadan kendi tabanını bile satmış
Haklarımızdan savanlar var iken bizleri
Kendini polat sananlar germiş bu çitleri
Kimi el tezgahında kendine bez dokurken
Her geçen gün kopartır aradaki ipleri
Hangi sevi için gen'leri kıpırdar durur
Hangisi halk için ilkeli hakkı savunur
Koltuklarına zincirlenmiş bu dinazorlar
Yüzünüze gülüp de sırtınızdan vururlar.
Bir o yana bir bu yana yuvarlanan toplar
Elbet bir gün bizim ayağımıza da konar
Tavadan kazana yakılan düşünsel yağlar
Korkarım ki bir gün bizim pilava da sızar
Düşmana sorsan bizim düşmanımız kim diye
Sinsice gülüp bizi gösterecek eliyle
Halkçı olup da görmeyen varken içimizde
Düşmana düşman demek de bizim neyimize?
Gittiler diyelim, yerine kimler gelecek
Bu zihniyet varken bu böyle devam edecek
Toplar zıplayıp da, yağlar hala yanıyorken
Bu gidişe, bu haksızlığa kim dur diyecek! ..
Kayıt Tarihi : 4.11.2005 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sinsice gülüp bizi gösterecek eliyle
Halkçı olup da görmeyen varken içimizde
Düşmana düşman demek de bizim neyimize? Güzel bir mısra tebrikler...
eski eserler müzesine gidecek elbet
zamanı hızlandırmak bizlere kalıyor
eleştirel dizelerine sağlık hep çağlayasın
tebrikler Yusuf dostum sevgiler
haram zadeler hortumcular mafyalar,
dürüs insanı bulmak zor bu nesillerde,
Yusuf abi haklı ne söylese dinozorlara...
yüreğine kalemine sağlık sevgilerimi yolluyorum Yusuf Ter
TÜM YORUMLAR (4)