Kim dinler seni Şiiri - Nazmi Gökdogan

Boşa tasalanma ey deli gönül
Doğruları yazsan, kim dinler seni
Havanda su dövme, hal belli gönül
Kör düğümü çözsen, kim dinler seni

Aşikâr eyleme sakla fendini
Çıkma sevgi için yıkma bendini
Yaş kemali geçti yorma kendini
Methiyeler düzsen kim dinler seni

Her gün dost sayında, olsa da fire
Hak bildiklerini vurma zincire
Ölümlü dünyada bulaşma kire
Var içinde yüzsen, kim dinler seni

Ağarırsa saçın, tel tel karası
Geriye getirmez pulu parası
Mutluluk dediğin, ekmek arası
Hırsa mezar kazsan, kim dinler seni

Acemi elinde kıvranan işi
Kuşkuyla izleyip sıksan da dişi
Alkışlayan çoksa kötü gidişi
Yargılayıp kızsan, kim dinler seni

Yüklü ziyan görüp, olan durumu
Bam teline girip yapsan yorumu
Kimse his etmezken yiten kurumu
Tehlikeyi sezsen, kim dinler seni

Azimet ar hırkası sırtına giyip
Hakkını hak bilip, helalden yiyip
Edindiğim servet, insanlık deyip
Nefsi ipe dizsen, kim dinler seni