Kim Bu Elif Şiiri - Selçuk Dokak

Elif kimdir diye soruyor dostlar
Bazen çoğum bazen azımdır Elif
Hayatın çilesi yoruyor dostlar
Dertlerle baş eden azimdir Elif

Elif bir seraptır, gerçektir ama
Çölde doşlaşırken su veren bana
Belki şafkatiyle okşayan ana
Belkide doğmamış kızımdır Elif

Bazen neşem odur, bazen gamım o
Karanlık gecemde yanan mumum o
Her zaman onlayım dört mevsimim o
Baharlarım, kışım, yazımdır Elif

Çocuksu duygular ölmüş gurbette
Bir günüm bir hafta olmuş gurbette
Sıla türküsüdür, kalmış gurbette
Dertli dertli çalan sazımdır Elif

Elif candan öte, Elif baş tacı
Onulmaz dertlerin O'dur ilacı
Elif yüreğmde yer etmiş acı
İçimde dinmeyen sızımdır Elif

Elif'i ormanda çam bilir belki
Çöllerde kavrulan kum bilir belki
Takdir-i İlahi,kim bilir belki
Alnıma yazılmış yazımdır Elif

Yağmur olur yere düşerim dostlar
Sellere karışıp taşarım dostlar
Murada ermeye koşarım dostler
Dermanı kalmamış dizimdir Elif

Hiç kimse yolundan döndürmez O'nu
En usta yalancı kandırmaz O'nu
Ilgaz'ın karları söndürmez O'nu
Küllerimi yakan közümdür Elif

Elif, beni sokan zehirli akrep
Elif yüreğimde yaşayacak hep
Gönül kalemimden akan mürekkep
Kağıda yazdığım yazımdır Elif

Elifsiz bahçeler bir tek ot vermez
Elifsiz yiğide kimse at vermez
En güzel yemekler Onsuz tat vermez
Çorbaya kattığım tuzumdur Elif

Eliftir gönlümün zararı, kârı
Eliftir ömrümün tek olan varı
Kendimi bildiğim ilk günden beri
Yollarda yuttuğum tozumdur Elif

Elif bir isyandır, önlemesi zor
Ağır bir şarlıdır, dinlemesi zor
Elif bir formüldür, anlaması zor
Her türlü soruna çözümdür Elif

Elif bir buluttur, yağmur getiren
Elif bir rüzgardır, bulut götüren
Ulu bir dağdır O, rüzgar bitiren
Dünyaya baktığım gözümdür Elif

Bazen dizlerimde derman bırakmaz
Bazen ise hiçbir çaba gerekmez
Bazen uzar gider, sonu görükmez
Yokuşum, inişim, düzümdür Elif

Bazen çıra gibi yanışım O'dur
Bazen de sevdaya kanışım O'dur
Düşmana sırtımı dönüşüm O'dur
Dosta çevirdiğim yüzümdür Elif

Gönül hayat denen dersi asmada
Aklımsa gönüle surat asmada
Çepçevre ruhumu saran asmada
Sallanan bir salkım üzümdür Elif

En acı günümde O'nu söyledim
En mutlu anımda O'nu söyledim
Bugünde, dünümde O'nu söyledim
Dilimden düşmeyen sözümdür Elif

Elif çiçek açar solduğum zaman
Elif birleştirir, böldüğüm zaman
Vuslata erip de öldüğüm zaman
Ardımda kalacak izimdir Elif

Elif bir yıldızdır, kaymakla bitmez
Elif'in tadına doymakla bitmez
Elif herşeyimdir, saymakla bitmez
Canımdır, cananım, özümdür Elif