Bir çiçek duruyordu orda
Pencere-i azamın önünde dışarı bırakılmış
Ağzını açmış kelam etmek ister gibi bakıyordu
Belli ki birşeyler diyecekti
Lâkin duyuramıyordu sesini münferid Çuha
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta