Kim Bu Adam? Şiiri - Elif Gülnur Parmaksız

Kim bu adam soluklarıma eşlik eden?
Attığım her adımı paylaşan bu adam...
Uçsuz bucaksız bir direk gibi aşkımın
Bazen en dipte terkedişlere,
Bazen tırmanarak
En tepesinde karasevdaya dönüşmesine sebep olan...

Buz kesen havada camlarda hayalini gördüğüm,
Karın donmuş yüzeyine adını yazıp
Sonra kaşık kaşık o adı içime karıştırdığım
Dudu dilli adam...

Sana sevgilim diyebilir miyim?
Kimse duymadan...
Kimse bilmeden...
Sessiz ve gizli....
Rüyalarımda koynuma alabilir miyim seni?

İçimden defalarca bu soruları sorduğum
Tatlı, zarif adam kim?
Farkında mı sevdamın?
Yüzyılları esir almış
Ağlatmış tüm sevda masallarındaki kadınlardan
İçinde bir tutam bulunduran
Ve hiçbirine benzemeyen bu kadın
İçten içe yanarken alevsiz
Uyuyan bu adam kim?

Ben ki;
Yeraldığım her boyutta
Doldurduğum her boşlukta
İleri,geri,sağa sola,yukarı,aşağı
Ve bilmediğimiz solucanlarda gezinen her zamanda
Aşkına sarılan dimdik bir kadınım...

Senin mihenk taşı dediğin
Tanıdığın her kadını kıyasladığın
Şimdiye kadar rastladığın en değişik
Ve dengesiz kadın...

Ruhu fırtınaların yolcusu olduğu kadar,
Sakin denizlerin tatlı sesli kızı da hem
Tarifsiz mutlu varlığının tatminiyle...
Bir yılan gibi vakur ve soğuk,
Bir kedi gibi hırçın bir yandan...

Tüm arzusuyla tevekkülü harmanlayıp
Beklediği her yeri cennete dönüştüren
Bu aşk savaşçısını dinginleştiren
Bu adam kim?
Kim bu adam?
Adını söyleyecek mi?

Ben Mevlana gibi sevdim
O'nun gibi beklerim
Kalbimle ve aklımla değil
Ruhumla severim..
Sabır bir sarı gül gibi içimde
Sen her ne kadar açık pembe gülleri sevsen de...

Unutma;
Yasemin gibidir seni dileyen en yüceden
Narin ve hassas,kırılır gibi görünse de,
Bir ağaçtır o kökleriyle toprağa yapışan...
Bunları bilip de susan
Bu hain adam kim?
Nicedir susan
Bu adam kim?