kül
döker
küllükte
ocağından
deştiği közde
bakıp ta ağlardı
kim bilir sevdasını
kanayan uykusunu
geceden duygusunu
acıdan doygusunu
kim bilir sevdasını
duru su bulursan iç
kanasıya
uykudan uyan
kim bilir sevdasını
varlığına ayırmam
arlığına kayırmam
yarlığına sıyırmam
kim bilir sevdasını
dilimde tortusu
yokluğunda gezdim
bulutlarla uçarak
seyreyledim yeri
bilirim de
kim bilir sevdasını
nerde kalmış
nerden almış
derde salmış
kim bilir
kim bilir sevdasını
ıslandım
dün yağan yağmura
aldırmadım
astım filan
kim bilir sevdasını
ben yine geliyorum
dostumu eliyorum
kuzumu beliyorum
kim bilir sevdasını
121210denizligülcebuluşma
Ozan EfeKayıt Tarihi : 3.1.2011 08:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!