Kim bilir Neredeyim Ben

Her figânına düşmek gibi... seninle olmak
Boynunu bükme,öksüz kaldığın yerdeyim ben
Gözlerimde can verip,canımda canla dolmak
İse maksadın,nefes aldığın yerdeyim ben

Bir rebâbın sesinde çoğalıp duruyorum
Seherleri alnından hasretle vuruyorum
Semâzen akşamlarda zamanı kuruyorum
Bak dinle şafaklarda çaldığın yerdeyim ben

Gezsin ismin busemde yedi düvel duysun ki
Kalma parmak ucumda,kalem şi're vursun ki
Nutku tutulan zaman korku bilip dursun ki
Mızrakla gürz misali geldiğin yerdeyim ben

Sen yürürken kalbime, ruhuma düştü sevgi
Şekillenen sevda dinlemez ne mal ne mevki
Yedi kat katmerli şu göğün mayası der ki
Turnaya ay ışığı saldığın yerdeyim ben

Üşüme sevdiğim çık gel,üzme bu zalimi
Yeni sözlerle gel de karıştır şu halimi
Beni savunmak sana düşsün bil ahvalimi
Ecel gibi ömrümü deldiğin yerdeyim ben

Kuşan artık; dağları ovaları kuşları
Sana hasret koşan buzda üşüyen kışları
Kederlenip gözlerim akıtmasın yaşları
Benim gibi senin de solduğun yerdeyim ben
...Bağrı açık hasretle dolduğun yerdeyim ben

KİM BİLİR NEREDEYİM BEN?