Belki de yüzyıllar önce başlayan bir hikayenin finaliydi bu .
Belki de yüzyıldır uyayan pamuk prensesin uyanışı.
Kim bilir belki de yüzyıldır kavuşmayı bekleyen aşıklar.
Yada kim bilir birbirleri için ölümü göze alan
Romeo ve Juleit.
Kim bilir belki de vazgeçmediğimiz hayallerimizin tatlı bir rüyasıdır bu.
Kim bilir belki de bir işaret bekleyen bu benliğimiz çoktan getirmiştir cevabını.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta