Kim Bilir Ne Zaman Nerede Şiiri - Dinmez Er

İçten içe çürüyen
Ömür, her gün biraz daha tükenen
Yokluklar, acılar, hasretler içinde
Akıl baştan gitti
Kaçıncı kez can verdi yaşayan kadavra
Suçlamıyorum kimse mesul değil
Özgürlüğümden istifa ettiğim
Gecelerin kanıma ekmek doğradığı
Linç edilmek istendiğim doğrudur.
Ben buyum dediğim ben
Ben değilmişim yıllardır
Adına şiirler, öyküler yazdığım
Duvarsız, sinsi bir hapishane imiş hayatım

Şairin dünü karanlık, bugün var, yarın yok
Belki bir şiire başlarken
Belki bir şiirin son mısrasında
Kim bilir ne zaman nerede
Son nefesini verecek kalemi elinde.

Dinmez ER / Çeşme / 2013. 11. 01 /