kim bilir ne diye
gömülmüştür göbeğim
bilinesi de değil
kucağında yeri vardır hep
bağrındaki sıcaklığa
ağladığımızda gözü yaşlı
doludizgin geçen günlerde kalan
dağarcığımda sevgin sıcaklığı
sarılışlarındaki ana kokun
gülücüğünden bir an
sıyrılıp kalmış öyle
ağlasam mı dağlasam mı
bilemiyorum
üşüyorum şimdi
mayısın ikinci pazarında
akşamdan kalmış sağanağın ıslaklığı
sensiz kalışımdan beri
seme gibiyim hep
güldüğümün de aslı yok
ağladığımın da
tadı tuzu kalmadı dünyanın
sensizliğine bürününce
gülüşün kalmış özünde
kara çocuğunun
130512denizli
Kayıt Tarihi : 17.6.2012 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!