Kim Bilir Kim? Şiiri - Umman Gönlüm

Süzülürüm, her zaman acının kuyusundan.
Unutulan anılarım vardır.
Paylaştıklarım kadar.
İçimde bıraktım, geri dönmek ümidiyle.
Düğümlenir sokaklarımda acılarım.
Hangisini söyleyeyim, hangisinden başlayayım?
Küçük bir çocuğun Anne, Baba demesi kadar tatlı.
Nine ve Dedelerin şefkatli elleri.
Dost bildiğim hayat kadar.
Attığım her adımın meşakkati ve ıstırabı,
Her seferinde olgunlaştırdı.
Her seferinde tecrübe oldu.
Bunlar iyi midir?
Kimine göre evet, kimine göre hayır.
Bilene olmasın bitsin, bilmeyene olsun cehalet gitsin.
Şimdi ben ikisi arasındayım.
Kararsızlık hüküm sürdü.
Uyku ve uyanıklık arasındayım sanki.
Buda hayatın arafı.
Ömründen geçen nice insanlar,
Anlatmakla bitmeyen küçük ömrün büyük ve uzun hikayesi.
Öncesi güzel anılar, güzel insanlar.
Şimdi acı ve hüsran devri.
Sonrası el mahkum kim bilir kim?
Bıraktım yücelerin yücesine Allah-u Kerim.