Sen şimdi kim bilir
İstanbul’un hangi caddesine karşı yürüyor
Ya da hangi semtin pencerelerindesin
Gözlerini tatlı mehtaplara dikmiş
Kim bilir hangi rüzgârı görüyorsun
Senin ellerinde pembe-beyazlı hayaller vardır
Kim bilir hangi otelin balo salonunda raks ediyorsun
Hangi şarkının nakaratını tekrarlıyorsun
Günlerin hep mutlu geçmiyordur tabi
Dizini burkmuşsundur ağlıyorsundur kim bilir
Belki en sevdiğin elbisen solmuştur
Belki umursamıyorsundur
Ben bilmiyorum İstanbul’un caddelerini
Elim ayağım dolaşıyor düşüyorum
Pencerelerden de bakmıyorum artık
Gözlerim yalnızlığın pençesinde
Azrail gözünü sevdama dikmiş
Her saniye ölüyorum
Beni aklımda zift karası kaderim var
Kim bilir hangi virane, hangi yolda ölüm?
Hangi selâda cenaze namazım
Sorup duruyorum
Günlerim hep aynı geçmiyor tabi
Bazen senli hayaller kurup gülüyorum
En sevdiğin elbisen solmuştur; yenisini alıyorum
Belki umursamıyorsundur.
Kayıt Tarihi : 19.4.2014 09:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!