Kim bilir belki bir gün Şiiri - Murat Ülkü

Kim bilir belki bir gün, görürüm seni
Yıllar önce kaybetmiş de, yeniden bulmuş gibi
Bıraktığım yerde, hiç kımıldamadan kalmış gibi
Tutusturdugum aşk atesin, hiç sönmemiş gibi...

Kalbin yine bana sit, kimseyi sevmemiş gibi
Bir dokunsam, bedenin alev alev yanacak gibi
İlk gördüğüm gün, utanıp şaşırdığın gibi
Koparıp bağlarını gönlünün, yine yeniden benim olacak gibi...

Cananı olmamış hiç bir canın, ümit vermemiş gibi
Bana güldüğün gibi kimseye gülmemiş gibi
Güvenip teslim olmuş, hiç aldatılmamış gibi
Belki bir gün, gökte ararken yerde bulurum seni...

Belki bir gün, huzurla yatarım başım dizinde
Sen saçlarımla oynarsın
Ben gülüşüne şiirler okurum
Belki de lal oluruz, biz susarız gözlerimiz konuşur
Kimbilir belki bir gün, el ele yıldızları seyrederiz..

Kim bilir belki bir gün, ruhumda ruhunu dinlendirirsin
Sarılarak sıkıca bana, teninin ateşini dindirirsin
Salarız kendimizi arzuyla günahın kollarına
Kim bilir belki bir gün, günes doğar yağmur yağar gül açar

Kim bilir belki bir gün, benim yaşayan şiirim olursun
Her mısrası sevgi olur, sevda oolur, aşk olur
Sen olur ne yazarsam yazayım her dizemde
Kim bilir belki bir gün, can olur, canan olur, yar olur..

Kim bilir belki bir gün, adının yanında soyadım olur
Son bulur yalnızlığın, karışırız kalabalığa
Kol atar çoğalırız, tomurcuk gonca güllerde
Kim bilir belki bir gün, kız olur, erkek olur, biz olur

Kim bilir belki bir gün bir, kollarında ölürüm
Kabuğunu kırar ruhum kanatlanır semaya
Bir bardak demli çay, titreyen dudağında sigara
Kim bilir beki bir gün, türkü olmuş bize ait şiirler...