Bir gün pembeye çalarsa beyazın rengi
Öyle ya da böyle kâr etmezse arınmak
Bir umut yitiyordur gönüllerde
Bir çiçek soluyordur yaban ellerde.
Güneş kızıl doğar da akşam beyaz batarsa
Güzün aydınlık gökyüzü yazın kara olursa
Konuşursa bebeler susmuşsa ihtiyarlar
Bir cesaret doğuyordur yitik gönüllerde
Bir yıldız kayıyordur bilinmezlerde.
Sabrın taşı ayrılmışsa orta yerinden
Selamet alıp başını gitmişse sonsuzluğa
Çaresiz bir hıçkırık duyulur kimsesizden
Dile gelir duygular en çarpıcı yerinden.
Kayıt Tarihi : 18.3.2006 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!