Kimbilir belki yürek susar, gözler konuşur...
Dil lal olurda yürek taş olur.
Kimbilir üstüme başıma dökülen kelimeler cümle olur dile gelir.
Kundağında debelen bebek misali uykularım yorulur, karanlığa teslim olur.
Ve
Ve ben yine uzaklara dalar, fersah fersah yol alırım, gözlerinin harelerinde...
Kimbilir belki kaybolurum, öksüz, yetim kadığım yüreğinde.
Kimbilir kimbilir...
SuZi
Kayıt Tarihi : 8.1.2024 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!