Ait hissedemedi bir türlü insan
ve iyelik eklemeyi öğretti hayat.
Bir gece kahredebilirmiş tüm hevesleri,
öğrendim..
Bu donakalmış kalem kimin?
Çorak topraklar gibi bir yanım
yaprak kalmamış dallarında
bulutları hüngür hüngür..
ama nafile..bu diyar iki kapılı yalnız...
Bir yanımsa yeşillik
güneş vurmakta kırağısına yapraklarımın..
üşümesi geçmiyor..geçmez de kolay kolay..
lakin sevgisine sığınıyor güneşimin...
Sevgi ne kutsal şey Rabbim!
Niye beni uzaklara daldırıyorsun
sen ey kızıl güneş,
Hüzün kalbimin tam ortasında diye mi?
Sabah erken saat
ya da günaşırı zaman...
Kim bilir
gecenin mavisi
beni kaç gece saracak?
Kayıt Tarihi : 1.3.2023 00:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir hepimizin yüreklerine bir kor gibi düşen 6 Şubat 2023 depremi için yazılmıştır.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)