Bir boşlukda adımlar nereye konur kim bilir?
Yürümek ama nereye bir kör karanlığın içinde.
Sevda yolu deyip başına gelmek ama öyle kalmak,
Gerisi nedir, bize ne getirir kim bilir?
Belirsizlik kuyuları arasında gezip durduk düşmeden,
Susuz kaldık yine de bir damla suya kıyamadık.
Kıydığımız kendimizdi göre göre aşındırdık,
Hayat denen zalimin bizde kalan parçasını.
Seni senden alamadım ki bir başkasından alayım,
Gözlerini kendime kilitleyemedim ki seni saklayım.
Ümitsizlik kapısı öyle kalın ki evime koyduğum,
Bir çıktım mı dönüşü yok, imkansız geri giremem.
Yaşadık sevdayı hiç beklemediğimiz gibi,
Dokunduk anılara hiç görmemiş gibi.
Adını koymak istedik ama öyle kaldık,
Biz bilemedik bunun adı nedir, kim bilir?
Ben iyiyim merak etme hiç birşeyim yok,
Çok istedim ama inan hiç birşeyim yok!
Senden önce de sonra da ellerim bomboş,
Senin ellerin gibi değil yani,
Merak etme, inan hiç birşeyim yok!
03/11/2005 20:55
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 3.11.2005 21:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (1)