Kim Bilir Şiiri - Özlem Saba

Belki çok uzaklarda bir yerlerde
Birileri bizi hayat hikâyelerinin başkahramanı yapmıştır.

Bir şarkı tutup, derin derin dalıyordur gözleri uzaklara.

Belki meze oluyoruzdur hiç bilmediğimiz masalarda.

Kim bilir!?
Belki bir alkoliğe dönüşüyordur görmezden geldiklerimiz.

Belki kazandığı her zaferi bizlere borçlu hissediyordur.

Kim bilir kaç kere kucaklaştık
Kaç kere seviştik uzun gecelerde..

Belki sel olup aktık gözlerinden,
İçine bir kez bile bakmadıklarımızın.

Belki uzayıp giden caddelerin sonunda ışık olup parıldadık,
Gülümsedik birilerine.

Yol gösterdik.
Umut olduk.
Tutup kollarından, kaldırdık her düştüğünde...

Sardık belki yaralarını hiç bilmeden.

Yoo!
Belki değil,
Mutlaka öyle olmalı!
Hissedebiliyorum bunu.

Yoksa bu kadar ağırlaşmazdı,
Zorlanmazdı kanatlarımız...