Kuru bir yaprak üzerine bağdaş kurmuş
Rüzgara kaptırmış kendini
Gidiyor
Umarsız zavallı ruhum
Kim bilir
Belki kışı atlatıp
İlkbahar tazeliğinde
Bir iğde ağacının tepesine konar
Çiçek kokuları ile sarhoş olur
Ya da bir çınar gölgesinde dinlenir
Yaşanmış mevsimlerin
Yorgunluğunu atmak istercesine.
Ya da;
Bir kar tanesi üzerinde yere düşer
Zemheride.
Belki de,
Gördüğüm en son mevsim bu olur…
Ellerim koynumda dalarım
Sonsuz derin bir uykuya…
Birgül KIZILKAYA Karşıyaka/ İZMİR
Kayıt Tarihi : 23.5.2020 00:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!