Kim Bilir! Şiiri - Saffet Çakır

Bir sabah uyan saçlarını taramadan örmeden
kim bilir nerde son bulacak ömrüm
bir seni görmeden

Bir sabah uyan bu sabah başka olsun
bir ömürlük aşka olsun.
toparla saçlarını, baş örtünü üstüne bağla
taze yağmurlar gibi bir daha çağla
zeytin kokulu saçlarının kokusu sinsin baş örtüne
ben ölürken örtsünler üstüme kefen yerine.
kimbilir kaç bahar geçti saçlarının üstünden
ne mevsimler eridi gözlerinde
Taze ekmek kokulu ellerindi bir kaleme dokunan
bir sevda şarkısıydı sessizlerde okunan.

Uzakları yakın eden bir yürek çekimi
bahara çevirir sonbaharı ekimi
kuşların kanadıyla yollanan selam
semada kıvrımlanan bir mavi kelam
sen şimdi hangi duanın kanatlarına dokunursun
dudağımda her sabah okunursun.
Bir yüreğim var vücudumda vatanım
her sıla-i rahimde gezerim sokak sokak
buralarda bir başka kokar toprak.

Bir sabah uyan saçlarını taramadan örmeden
kim bilir nerde son bulacak ömrüm?
bir seni görmeden...