Kitabım ol diye yalvardım
bir tek senin başucu kitabın olmaya hazırdım
Senelerin susamışlığını giderecek
suyun olmak için
ateşler içinde kıvranıp
buharlaştım
Kana kana içeceğin ilacın
meydeki muhatabın
yoldaşın
şırdaşın
şaklabanın
ve yastığın
olmak için yalvardım...
Her şeyi unutup tatlı bir gülüşle
elimi her uzattığımda
bir tekme daha yedim
yine vaz geçmedim..
bekledim...
belki de...
kim bilir?!
Kayıt Tarihi : 12.1.2020 16:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Leila Monelli](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/12/kim-bilir-433.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!