Elinden giderse malın mülkün makamın
Ne halin soran kalır, ne de çalınır kapın
Bakıp da kendini dev aynasında görme
Kim bilir cürmün ne, ne kadardır çapın?
Ağam paşam diyenler tanımazlar yarın
Yaptıkların ise elinde kalan yoğun varın
Dünyalıkla doymuyor ne göz ne de karın
Kim bilir hasenatındır ahirete kalacakların
Evlat, eş, mülk, makam hepsi aldatmaca
Ahretlik hesabını yap istersen bir kabaca
Kim bilir söylesek aslında şöyle kısaca;
Bağırarak geliyorsun, giderken ise usulca
Koşturursun, çıkaramazsın dünyanın tadını
Ecel gelir ve beklenmedik anda siler kaydını
Kim bilir üç beş gün anarlar mı hayırla adını
Dost ahbap, evlat ve hatta hayatının kadını
Arfaoğlu, kim bilir sana da derler gençti yaşın
Bulunmaz belki bir zerren, kaybolur da naaşın
Bir mezar da nasip olmaz, dikilmez belki taşın
İmanın ışığın olsun ve namazın da arkadaşın
14.03.2018
Kayıt Tarihi : 14.5.2018 12:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!