Bir mevsimin daha sonundayız,
Kapımız umut içinde
Bütün güzelliklere Aralık.
Yaprağını dökmüş ağaçlar,
Her zaman...
Kışın ardından baharı kucaklar.
Belki birkaç tel daha,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Sayın @KesraBamedi teşekkür ederim kalemdaşım.
Değerli tespit ve yorumunuz için teşekkür ediyorum.Şiir ile sağlıcakla kalınız.
"Aralık..."
Bilinçli konmuş bir ad olmalı...
Sonbahardan kışa açılan "pencere" gibi....
...
Elbet değişimin de aralığı...
Daha soğuğa, daha az güneşe
Güne
Ve bedenimizde oluşan kışa...
Yine de gözlerimizde ışık
İçimizi ısıt umut olmalı...
Sonuçta aralık, kıştan bahara da aralanır.
Tebrikler
Hoş bir şiirdi Meral Hanım..
Değerli tespit ve yorumunuz için teşekkür ediyorum.Şiir ile sağlıcakla kalınız.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta