Kim bilir, belki bir gün gelirsin.
En umulmadık zamanda kalbime girdiğin gibi paldır küldür girersin şu kapıdan içeri.
Pencere kenarlarında,cam buğularına karışan hayallerimi boşa çıkarmazsın.
Yollara düşen gözlerimi,kaldırımlara serilen ümitlerimi beraber ayağa kaldırırız kim bilir.
Odama sinen sensizliği beraber kovar,kirpiklerimi kıran hırçın yaşları mutluluktan akıtırız belki.
Sen "hiç değişmemişsin" dersin,bana yaşattığın sensizliğin acısını hafifletmek için
Ben "hala seviyor" derim,başka tenlerde gezerken açtığın yaralarımın kapanması için
