Kim Bilir Şiiri - Mehmet Çiçek

Kim bilir kaç deniz vurdu bizleri
Sarp limanlarda dalgaları ile.
Kim bilir kaç yel esti bizlere
Gölgesine sığındığımız meltem ile.
Ayrılık köhne zamandan ibarettir.
Mazide yaşanan anılar ile.

Kim bilir kaç güneş gülümsedi bizlere.
Yıldızların şefkatli bakışları ile.
Kim bilir kaç ay göründü gözlerimize.
Parlayan gecenin sükûneti içinde.
Hayat insana bir ödüldür
Lakin içtenlikle yaşamasını bilene.

Kim bilir kaç martı uçtu denizlerde.
Söylediği mutluluk türküleri ile.
Kim bilir kaç kuş kondu ağaçlara
Dala yaptığı yuvasının içine.
Mutluluk bir umut kaynağıdır.
Sessizliğin endamı ile