kim bilir hangi evresin desin uykunun?
üstüne hafiften çekmişsin örtüyü,
soluna yıkmışsın bütün hayallerini...
sızım sızım sızlarken yüreğin,
ateşler içinde yanar, kavrulurken;
nehirleri hayal eden, umut yorgunu,
aşkla yıkayamadığın bedenini;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta