Kimi insan vardır geceleri sabah edemez,
Kimileri sabahı gece…
Yokluğunda sabahlarım geceyle kavuşuyorda,
Geceleri,bir türlü emanet edesim gelmiyor güneşe…
Yıldızlarla beraber hayalinde kayboluyor çünkü,
Ne zor iş her gece tekrardan,
Hayalini çizmek baktığım her yere,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta