Kim Bilir Şiiri - Nagihan Sevda Cint

29 Eylül 2010 Çarşamba
KİM BİLİR
Kırılmış gönül zincirlerim,
Kıydığın bu yürek suskun.
Islak gözlerim, hazin çalan,
Sazın telleri gibi,tın,tınlıyor.
Mühim değil,buda geçer.
Her unutulan acılar gibi,
Eğer ararsan birgün,
Sakın geçme bu sokaktan,
Sadece birkaç tahtası kırık,
Basamak bulursun evde.
Sisli sabahlar gibi daralır yüreğin,
Belki o zaman.
Geride bıraktığın o,
Acemi kızın yerine.
Cesareti gözünde,çakmak,çakmak,
Kıvılcımlanan savaşçıyı,
Yeniden seven bir delinazı bulursun.
Eserine bakıp belki toz olursun.
Başını eğer,
Usulca kırık merdiven sokağından,
Kimbilir?
Belki''de anılara isyan edersin.
Pişmanlıkla,
Alır başını gidersin,
Arkana bakmamacasına.
Hatalarından ders alırsın.
Kimbilir?
Belki''De kararan yüreği hatırlatan,
Günahlarından,utançla.dönmemeye.
Yemin edersin.
Kim bilir?
N.sevda cn