Kim Bilir Şiiri - Çağlar Şimşek 2

Çoklar bazen yetmez insana...
Çok sevmek mesela!
Zarar verir belki sevilene,
Eger ki içinde saygı yoksa!

Sen gökyüzünü,
Benim kalbime sığdırdın.
Ve hava o kadar güzeldi ki,
Ne sıcak... Ne soğuk...
Ama hep bulutlu...

Sen şimdi çok sevdin ya o havaları,
Bazen açıp bazen kapamasına saygı duymadın ya,
Hani parçaladın ya o bulutları!
Kalbim senden sonra,
Hep parçalı bulutlu!
Ne güneşi görmek istedin,
Ne de yağmuru hissetmeyi teninde...
Havanın kasvetlisini sevdin hep...
Hep grilerle kaplı olanı...
İçimin mavisine fırsat vermedin hiç...
Bırakıp gittin,
Belki tam güneş vuracakken yüzümüze!

Bilemedim her ağladığımda,
Kalbimde yağan yağmurların neler getireceğini...
Belki de bahar gelmişti artık,
Yağmurun can verdiği yeni bir filiz için!
Sağnağın ardından doğan güneş;
Gökkuşağını bağlamıştı belki kalbime yeniden!
Kim bilir!