Kim Bilir Şiiri - Şükrü Metin

Anlatsam da kimse anlamaz beni
Aşkın ateşiyle pişenler bilir
Nasıl da sevmişim bir bilsen seni
Bildiği yollardan şaşanlar bilir

Nefes sayısınca adını anıp
Hasretin narından günbe gün yanıp
Hayale,rüyaya,seraba kanıp
Dağ,bayır,ovayı aşanlar bilir

Sevdiğinden birşey esirgemeden
Kesilip de sudan,aştan, yemeden
Bahar,yaz,kış,soğuk,sıcak demeden
Bir umut peşinden koşanlar bilir

Aman vermeksizin geçen yıllara
Boyun eğip türlü türlü hallere
Zaman kaybetmeden çıkıp yollara
Geceli gündüzlü düşenler bilir

İsmini duyunca resmin görünce
Sevdiceği ile sefa sürünce
Metin-iyim derki yâre erince
Sevinç çığlığıyla coşanlar bilir